Dünyanın en büyük zeytin üreticilerinden biri olan İspanya, biyoyakıt alanında devrim niteliğinde bir adım atarak, çöpe atılan zeytin çekirdeklerini enerjiye dönüştürüyor. Ülke, yıllık enerji ihtiyacının %20 ila %25’ini zeytin çekirdeklerinden elde ediyor. Türkiye’nin de benzer bir model uygulaması durumunda benzin ve dizel yakıta kıyasla yüzde 70 daha ekonomik bir yakıt üretmesi mümkün olabilir.
Zeytin Çekirdeği Geleceğin Yakıtı Olabilir mi?
İspanya, yıllık 8 milyon 256 bin tonluk zeytin üretimiyle dünya lideri konumunda. Ülkede her yıl yaklaşık 6 milyon ton yakıt tüketiliyor ve bu ihtiyacın önemli bir kısmı biyoyakıtlarla karşılanıyor.
Zeytin çekirdeği, biyoyakıt üretiminde kritik bir bileşen olarak ön plana çıkıyor. Meyvenin ağırlığının yaklaşık %15’ini oluşturan çekirdekler, yılda 206 bin tonluk bir biyokütle kaynağı sağlıyor. 2022 verilerine göre, İspanya’da biyoyakıt kullanımı 1,45 milyon ton petrol eşdeğerine ulaşmış.
Isınmadan Uçak Yakıtına Kadar Kullanılıyor
İspanya, biyoyakıt teknolojisini yalnızca ulaşım sektöründe değil, ev ısıtma sistemleri ve jet motorlarında da kullanıyor. Avrupa’daki Rusya-Ukrayna savaşı sonrası yaşanan enerji krizine karşı alternatif çözümler geliştiren ülke, 2022 yılı sonunda zeytin çekirdeğinden üretilen uçak yakıtını piyasaya sürdü.
Zeytin çekirdeklerinden elde edilen biyoyakıt, benzin ve dizel yakıta kıyasla yüzde 70’e varan tasarruf sağlıyor. Ancak toplama maliyetleri, ileri teknoloji gereksinimi ve kuraklık nedeniyle dalgalanan zeytin üretimi gibi bazı zorluklar da bulunuyor.
Türkiye de Biyoyakıt Üretebilir mi?
Türkiye, yıllık 3 milyon 750 bin tonluk zeytin üretimiyle dünyada dördüncü sırada yer alıyor. İstanbul Teknik Üniversitesi Elektrik-Elektronik Fakültesi Dekanı Prof. Dr. İlhan Kocaarslan, Türkiye’nin de bu alana yönelmesi gerektiğini vurguladı.
İspanya, 30'dan fazla biyokütle firmasıyla zeytin çekirdeğinden biyoyakıt üretiminde öncü bir rol üstleniyor. Kocaarslan’a göre, Türkiye’de zeytin üretiminin yoğun olduğu bölgelerde biyokütle enerji tesisleri kurulursa, benzer bir model uygulanabilir.
Bu sistemin hayata geçirilmesiyle, Türkiye’nin hem enerji maliyetlerini düşürebileceği hem de yenilenebilir enerji alanında önemli bir ilerleme kaydedebileceği öngörülüyor.
